Zasiłek dla bezrobotnych jest świadczeniem wypłacanym osobom, które utraciły pracę i kwalifikują się do otrzymywania takowej pomocy finansowej. Spełnienie określonych w ustawie warunków daje prawo do zasiłku osobom, które przepracowały 365 dni w ciągu ostatnich 18 miesięcy przed zarejestrowaniem się, pobierały minimalną kwotę wynagrodzenia i opłacały składki na ubezpieczenie oraz Fundusz Pracy.
Jednak nie każdy może pobierać zasiłek. Nie przysługuje on bezrobotnym, którzy odmówili przyjęcia propozycji pracy zarobkowej, szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dla dorosłych, wykonywania prac interwencyjnych lub robót publicznych. Ponadto przyznanie zasiłku wyklucza odmówienie poddania się badaniom lekarskim lub psychologicznym, których celem jest ustalenie zdolności do pracy lub możliwości udziału w innych formach pomocy ustawowej.
Również jeśli już dana osoba zostanie skierowana a nie podejmie żadnej aktywności dla niej przeznaczonej, zasiłek nie zostanie przyznany. Mają miejsce również takie sytuacje, kiedy zasiłek jest wypłacany jednak nie od razu, a dopiero po upływie 90 lub 180 dni. Chodzi tutaj o rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem lub porozumieniem stron. Jedynym wyjątkiem jest tutaj porozumienie stron zawarte w momencie upadłości jak też likwidacji firmy oraz zmniejszenia zatrudnienia z powodów dotyczących zakładu.
Ewidentnym przypadkiem, kiedy zasiłek należy się dopiero po upływie 90 dni jest rozwiązanie umowy pracy w okresie 6 miesięcy przed rejestracją w urzędzie pracy z winy pracownika bez wypowiedzenia. Zasiłek w ogóle nie przysługuje bezrobotnemu, jeśli ten pobiera stypendium z tytułu szkolenia lub też stażu.
Ponadto osoby, które w okresie 10 dni przebywają za granicą lub też znajdują się w sytuacji, która powoduje, że nie są w stanie podjąć zatrudnienia także nie uzyskają prawa do zasiłku dla bezrobotnych a co więcej utracą status osoby bezrobotnej. Można temu zapobiec informując urząd pracy o swych zamierzeniach w kwestii wyjazdu za granicę lub o innych okolicznościach.
Prawa do zasiłku nie nabędą także kobiety, które utraciły pracę po powrocie z urlopu wychowawczego i które zbyt długo będą zwlekać z zarejestrowaniem się w powiatowym urzędzie pracy. Co więcej w okresie po wypowiedzeniu stosunku pracy i po urlopie wychowawczym nie mogą podejmować żadnej pracy zarobkowej ani dorabiać w żaden inny sposób.